తామసుల తృప్తి కళలుగా తనువుగాను

తాపసుల తృప్తి వెలిగించు తాపామగుట

తార వెలుగుల సృష్టిగా తన్మయమగు

తానుగాసేవ సూర్యుడు నిత్య తృప్తి వెలుగు

 మనిషి జన్మకి అర్ధమే మనుగడగుట

నీదు ప్రేమ పంచియు పొంది నీడ నివ్వు

సాధ్య సాధ్యాలు పలుకుపై సాగు చుండు

నమ్మి నట్టివారిని నమ్మకం నాన్చు వద్దు

దత్తపది పూరించండి

మలము, గళము, తలము, చలము 

ఇచ్చా చందస్సు

***

🌹🌹🌹🌹🌹

న్యస్తాక్షరి.......

కా

మాం

ధు 

డు

పద్య పాదాది న రావాలి.

కార్యదీక్ష తత్పరుడవు,

నియమ నిష్ఠ గరిష్టుడవు,

శక్తి,యుక్తుల్లో లేరు నిను మించువారు,

భక్తి, శ్రధ్ధ ల్లో నీకు సాటెవ్వరు!!!

కాల నిర్ణయమ్ము తెలిపే కదులు తుండి

మాంగల్య బంధమ్ముగా మానసమ్మ

ధువుయు తృప్తి అసంతృప్తి దూతమనుగ

డుగను సాగు జీవితముయే డుండె కళలు

భాధ నున్నప్పుడు నిజము భాద్యతగుటె 

బహుమతి బ్రతుకు మనకుగా భక్తి కొరకె 

భాగ్య సంపద బిడ్డలు భాగ మగుటె

వెలుగు నీడలు తప్పవు విస్తృత మది

అన్నదానము చేయుటే ఆత్మ తృప్తి

నిత్య మగు ఆత్మరాముని నియము తృప్తి

విద్య దానము వినయాన్ని విజయ మిచ్చు

విద్య జీవన సంపదా విశ్వ మందు

 కామ్య వినయమే కలసియు

మామ్య మనసు మంచిగాను మధురిమయగు సా

దుమ్య మనుగడే కదిలే 

డుమ్యము భవ్యమ గుటే ముడుపులే ఇచ్చే

 సుఖము దుఃఖము అనుటయు శోకమగుటె

పరులు గలగించు అనుమాన పాశ మేను

లబ్ది పోందెడి అభిమాన లాహిరి మది

కర్మ బంధమై జరుగుటే కాల మాయ

కాని దేది లేదు కలిరాజ్యమైన స

మాంతర మగు బ్రతకు మాసమిది యు 

ధుర్వసణము లన్ని దూరమగుట నెవ

డు మది కదలి విధిగ ఓడి గెలుచు 

దత్తపది : రాక పోక మూక కాక

సమస్యా పూరణ: న్యస్తాక్షరి

కా మాం ధు డు

******

ఆ.వె.

కా ర్య సాధకునికి కలుగదెపుడును మీ

మాం శ చేయు కార్య మందు, కనగ

ధు ర్యమునకు సులభ కార్య మౌనుగద న

డు పను శకటమది కడు బరువైన

*****

ధుర్యము= బరువు మోసే  ఎద్దు

ఆ.వె.రాక రాక రాని రాకాసి బంధువు

        పొమ్మనియన తిప్పి పోక పోరు

       మూక మగుట ముప్పు ముడుపులు మల్లాట

         కాకతీర కోరి కాని దగుట.

సమస్యా పూరణ: దత్తపది,

మలము, గళము, తలము, చలము

****

కామితములు తీర్చు కైలాస నాథుడు,

గళము నందు నిలిపె గరళమంత,

కాచు భూ తలము ను క మలము న జనియు

ప్రజల క చలమందు వ్రాయు భవిత

దత్తపది:

"‘పేపరు - పెన్ను - టైపు - మెమో'"ఈ పదాలను అన్యార్థంలో ప్రయోగిస్తూ*భారతార్థంలో స్వేచ్ఛాఛందంలో పద్యం .

*కామపు తలపే సమమని  

సహనము పెన్నుద్ధిగనులె సంతోషముగన్   

మొప్పుకొనుటయే జీవితం 

మోముకు మేమె కలిపుటయు మోక్షముకలగన్   

( సుధేష్ణ పంపగా మదిర కోసం వచ్చిన 

సైరంధ్రితో కీచకుడు)

తేటగీతి

********

  కాంచుము వలపే! పరుడను గాను కాంత!

నిక్క మిది నమ్ము; పెన్నుద్ది నీకు నాకు;

నొక్కటై పుల్కరించెద మొప్పుకొమ్ము;

మోము ద్రిప్పగ కత మేమె మోహనాంగి ?

   

ఏరి కోరి పట్టు కొనెడి ఏమి చుట్టు    

రట్టు కాక చూసుకొనెడి రంగు గుట్టు   

ఎక్కు ఒక్కొక్క టేమెట్టు ఎదను తట్టు  

తగులు కొను ఉదాసీన మే తట్టి పట్టు 

 వదల చచ్చినా బంధము వ్యాధియగుట    

 స్వర్గ పరిమళించేమేని సహజ గంధ

 ఒకరి కొకరుగా కుదిరి తే ఓర్పు అంద 

 మురిసె డెందము ఏమందు ముఖ్య మగుట   

సవతి పోరులో మగనిగా సమయ కద్దు 

శక్తి తనకున్న లేనిదై సరయు ఎద్దు 

సతుల మధ్య తాను తెలివి లేని మొద్దు 

ఒకరికి ఒకరై  కలియుటే ఒక్క ముద్దు 

 

త::తనువు ఒకటి రాత్రి వెలిగి తప్పు జరిగి ధు:ఖమే 

     దివ్వె అనియు కీర్తి ఇదియు దినము సుఖము దివ్యమే   

     ఏళ్ళుగాను మండుతున్న ఎన్నొ బంధ ప్రేమమై  

     నన్నె గుర్తిస్తున్న మనిషి నయన విందు కల్పితం    

త:కడపు నిండ తిండి ఉన్న కనుల నిండు సౌఖ్యమే  

    ఉండ బట్ట లేక గూడు యుండ ముళ్ళు కష్టమే 

    నింతకంటె మించి యున్న యింక కష్ట బంధమే 

    ధనము మీద గాంక్ష తోను దండగయ్య జీవితం  

 

త::నేడు మంట వళ్ళ బ్రతుకు నీడ వెలిగి పోవుటే  

     ఆమె జ్ఞాపకాలు యన్ని కాల్చు కొనుట వైనమే   

    ప్రజలు చుట్టు గుమ్మి కూడ ప్రభలు కొన్ని కాంతులై 

    చలికి వేడి చేసుకునె చపల బుద్ది కాదులే 

 ప్రాంజలి ప్రభ....అంతర్మధనం.. పద్యాల రధము 

రచయిత.. మల్లప్రగడ శ్రీ దేవి రామకృష్ణ 

001 వ్యక్తి తప్పడడుగు వేసి వికట వేష

ధారి మహిళల నేహింస దారి చూప

స్త్రీలు అబలకాదు సబల తీర్పు తెలిపి

సంఘ దృష్టి కుటుంబము సమయ తృప్తి

002 సంస్కృతి విభ వములు తెల్పు సమయ మగుటె

నిత్య కళ్యాణ దీప్య మాన జయ మగుటె

సుమధుర పలుకే పురుషుని సూత్ర మగుటె

అందరి హృదయ సంతృప్తి అక్కరగుటె

003 మల్లె మిరపకాయ జడగ మొగుడి కొరకు

ఝళ్ళు మనునట్లు ఉత్సుక ఝమ్మని కథ

ఘాటు ప్రేమయు తెలిపేటి ఘనత మహిళ

అంద మొచ్చెను కొప్పుకే ఆశ తీర్చె

004 ఎదుటి  వ్యక్తి  గొప్పదనము ఎంచ గలిగి

ఎదుటివారి  ఆనందమే తనతనువుయె

నిత్య అత్యంత  సంతోష నియమ మైన

నిత్య సంతృప్తిగా  జీవి నెంచ బ్రతుకు

005 ఊహలు గుసగుసలసెగ ఊ కళకళ

చెలిమి సరిగమలతొ సెగ చేరునుకళ

కావ్య పదనిసలలె సెగ కనికరకళ

ధ్వని తరంగాల తోసెగ ధరణి కళలు

006 పలుకుమా తర మైనది పెదవి చిలుకు

చిలిపి తరమనకే మది చేష్ట లనకు

సృష్టి కళతాత శోభలా సమయ సుఖము

సర్వ దుహితము సుఖమయ సమర మేను

007 ఊహలు గుసగుసలసెగ ఊ కళకళ

చెలిమి సరిగమలతొ సెగ చేరునుకళ

కావ్య పదనిసలలె సెగ కనికరకళ

ధ్వని తరంగాల తోసెగ ధరణి కళలు

008 మదిలోన చింతలే జారిపోవుటయేను

నిలకడా నియమాలు నియమమై నీడలు

తలపుల వెళ్లువే తరతమ సుఖములు

లౌకిక తలపులై లౌక్యము నిలుపును

009 మీలోను మాలోను  దివ్యత్వ భావమై 

మీరుగ మేముగా మీతొ మాకుయు కాంతి

మీ మనస్సునమేము మీగడ 😊మనసుగా

నిరంతరం గమనించు నియమాల జీవితం

ఉపయోగ పడుచున్న ఉపకరణ వయసు

010 క్షణమోక యుగమగు క్షనిక ఆ వేసమా

అనురాగపు మధువు ఆవిరి యగుటమా

ఆవిరైన చెలిమి అవకాశ మేసుమా

ఒక్క అపార్ధము ఓర్పు గా దుఃఖమా

011 ఊసరి వెల్లిలా ఊ రంగు మార్చుమా

ఊహలలో తేల్చి ఊపిరి నిల్పుమా

ఉగిస లాట యనక ఉష్ణము పంచుమా

ఉయ్యాల వలెఉండి ఊగు మది చూడుమా

012 గతమైన పుణ్యము నాలోన ఉంచుమా

చెమరంచు కళ్ళలో చెదరక నుంచుమా

గుండెలో ధైర్యము గుర్తుగా ఉంచుమా

ఓదార్పు తనమున ఓర్పును పంచుమా

013 అందరి సుఖము జననియే ఆలనయగు

మనసు హృదయ వాంఛ గుణము మనుగడవ్వు

గౌరవం అభిమానము గుర్తుచేయు

ప్రేమ పలుకులన్ని బ్రతుకు ప్రియము కొరకు

014 మదిప్రయాణము ఎటువైపు మాయ బ్రతుకు

తన్మ యత్వాన భ్రమలన్ని తపన చేర్చు

తేనె జుర్రేటి బృంగమై తీపి చేయు

సౌరభము ప్రేమ మయము సౌష్ట మగుట

015 మృత్యు కడలి అనారోగ్య ముప్పు యనుచు

సప్త వర్ణ దాతువు లన్ని సమయ మనుట

నిర్వి కల్ప సంగీతమే నిజము తెలప

నిఖిల లోక అంచున నాకు నీతి తెలిప

016 ఏమి టా పప్పు పులుసుయు ఏల వంట

నీరు లాగ చారుణు చేసి నీతి అనకు

ఇదియు చెట్ని సాంబారగు ఇష్ట మవదు

పెరుగు పుల్లని వాసన ప్రియము ఏల

017 నీ అవి నీతికి నీకు నాకునుశిక్ష

నీది యప్రస్తుత నీతి లేని పలుకు

నీ ప్రతభకనలే నిజము నీడలగుటే

నిత్య బ్రతుకు చేదు నిష్ఠ లేని గుణము

018 కాని బంధ భాంధవ్యాల కాలమౌను

కనుల రెప్ప మాదిరి కళ కావ్య మౌను

మమత వాకిళ్ల పందిరి  మధుర మౌను

నిలిచి పోయేటి కలలన్ని నిర్మలమ్ము

019 స్వేశ్చ కోసం నడకసాగు స్థితిని బట్టి

వెనకడుగు వేయక సకల విధి కళలకు

ధైర్యమే ఆయుధము మాకు ధరణి యందు

ఆత్మ విశ్వాస మే మమ్ము నడప గలుగు

020 ఋతువులు కదులు ప్రకృతిగా ఋషుల వాక్కు

ఉదయ భాను కళలు వల్ల ఊహలకధ

పవన మంత్రజీవన నాడి పగలు రాత్రి

వేడి నిచ్చి చల్ల బరుచు విధిగ ప్రకృతి

021 కన్నీటి కథలన్ని కావ్యమై వ్రాయుమా

అనుభూతి ఆర్తియు అద్దంగ నుంచుమా

అర్ధమ్ము ఆర్ద్రత ఆధ్యమ్ము చూపుమా

ఓవాణి హృదయమ్ము ఓకాంతి నిల్పుమా

022 కష్టనష్టము తెల్పి కావడి కదలిక

సుఖదుఃఖములు పంచి సుగుణముల గుళిక

మనసుపోకడలకు మాయచేరికయగు

కాయము ధర్మమై కావుము శంకరా

023 కపటాల తననుండి కాపాడు దైవమా

భక్తి శ్రద్ధలు మది భుక్తియు నుంచుమా

వ్యక్తిత్వమన్నది వ్యసనము అనకుమా

కాల నిర్ణయము గా కళలన్ని తీర్చుమా

024 గతమైన పుణ్యము నాలోన ఉంచుమా

చెమరంచు కళ్ళలో చెదరక నుంచుమా

గుండెలో ధైర్యము గుర్తుగా ఉంచుమా

ఓదార్పు తనమున ఓర్పును పంచుమా

025 ఊసరి వెల్లిలా ఊ రంగు మార్చుమా

ఊహలలో తేల్చి ఊపిరి నిల్పుమా

ఉగిస లాట యనక ఉష్ణము పంచుమా

ఉయ్యాల వలెఉండి ఊగు మది చూడుమా

026 మరువ లేనిది మృత్యవు మనసు చేరి

భ్రమలు కావు నిజమనుటే భయము చేరి

మాయ మహిమ తిరిగి రారు మంచి చేరి 

హృదయ మందు కళలు నేర్పు హృదయ భాను

027 పాలకొల్లు ప్రసాదు యే ప్రగతికోరి

నిలగిరిచేరి శంకర నిర్మలమ్ము

కాల జగతిలో పరమాత్మ కరుణ చూపు

శీల బ్రతుకుకు నిత్యము సాయపడుట

028 శ్రీ నిధి మది చదువది యే శ్రీపరమ్ము

రంగ బహుతరంగా విధి రంగ వల్లి

గమన మేరాత్రిపగలుగా గతియు సత్య

ముగను నిష్టా గరిష్ట మే ముఖ్య మౌను

029 బాల్య హృదయమ్ము అమ్మకు బంధ మవ్వు

యవ్వనము విద్య ఉద్యోగయతిగ మారు

మధ్య మన్మధ ప్రేమయు మనుగడ కులె

వృద్దుల బ్రతకు బందమై వృద్ధి యగుట

030 అక్కరకు వచ్చు వారును ఆది మనసు

అన్నముయు పెట్టి ఆదరణగుట పాశ

మైన బంధ మైనను అవ్వ మాటలు విని

అమ్మ పలుకులు అమృతము అందరికిని

031 అగ్నిసాక్షిగా నాతోడు ఆట చిలక

ప్రతి యుగాన చెలిమి నీవు పలుకు చిలక

పలుకులు మనసుకే హాయి ప్రతి దినముయు

ఎదుగుదల మన మధ్యన ఎ పుడు నాతొ

032 చినుకు చినుకులో జీవము చెలిమి చుట్టు

పలుకు పలుకులో పరమాత్మ పదును పట్టు

కలసి జరుపు ఉత్సవములో కళలు ఒట్టు

బ్రతికి బ్రతికించు అభిమాన భాగ్య తట్టు

033 ఉన్న ఊరిలో నీపేరు ఉత్చవమ్ము

కాని ఊరిలో దుస్తులు కలలు తీర్చు

ఆచరణలోన కొత్తగా ఆశ మొదలు

జ్ఞాపకం అవకాశమే జ్ఞప్తి నెలవు

034 అందము అతిశయము తోడు ఆదరణయు

సొగసు కడిగిన కరిగియు సోకు మారు

తరుగు అందాల చూపులు తారు మారు

ముఖమున మెరుగు వల్లనే ముడత పడుట

035 సుస్వర విశిష్ట సేవ ప్రశస్తి వల్ల

బాధ్యత మరీ పెరిగి నిత్య బంధ మగుట

తెలుగు  గౌరవ కృషి జరిపి తేట పర్చు

విజయ మార్గమే విశ్రాంతి వినయ తీర్పు

036 దండము తెలిపి ధైర్యము దరిన జేరి

మొండిగా కదిలెను శక్తి మౌన మార్గ

అండగా నుండె బ్రతుకుయే ఆత్రు డగుట

ముండ రమ్మని బిలవగ భూపతి కథ

037 కటకటాల్లోను కర్కోట కళలు సాగు

కక్ష కసిగాను శిక్షలు కరుణ గాను

బుద్ది కల్తీ యగుట నిజ భుక్తి యగుట

అదియు కాలనిర్ణయమని ఆకలనుట

038 కామ రాహిత్య సంపద కలలు తీర్చి

స్థితిని మొదట స్థిరపరచి సీగ్ర సుఖము

మంచి చెడులతోనూ మొట్ట మొదట సాగు

లోపలా వెలుపల కర్మ లోహ శక్తి

039 తెలిసి కున్నది గోరంత తెలప లేక

సలప రింతలు కొండంత సమయ మందు

చిలక పలుకుల మోసము చేష్ట లగుట

తలపు సేవ యను స్వార్ధ తత్త్వమేను

040 అధిగమించు మృధువు వల్ల కఠినమైన

ఇది సజీవ పూల వలెను ఇచ్ఛ తీర్చు

శక్తి వంత నపుంసక శిలలు చూడు

నీరులా ఉండి మృధువుగా నిజము తెలుపు

040 అమ్మ అస్తిత్వమును బట్టి ఆట మొదలు

అసరులవలె నరులగుటే ఆశ కదులు

సత్యము మరచి పూజలు సమయ బ్రతుకు

సర్వ దేవ నమస్కార సమరమేను

041 సుమతి మాట వినకశోభ సుఖము వదలి 

స్వార్ధ పైత్యమే మనిషిగా సాగనీక

గతము తవ్వేగుణము మతి గమ్య మౌను

తంత్ర మంత్ర మనుచు బొంకు తరుణ మందు

042 మనసుకు స్వేచ్ఛ ఇవ్వక మనుగడగను

నిత్య భావాన్ని కనిపెట్టి నీదు బుద్ది

అసలు ఆలోచనలు రాక అప్పుడపుడు

తనను తానుమరచి రక్తి తాప వశము

043 మనిషి ఆలోచన తుపాను మక్కువైన

వేయి కళ్ళతో కనిపెట్టి చేదు తీపి

చెలిమి పలుకు లాలనయగు చేరువగుట

పలురకాల ప్రయాణము ప్రతిభ నిలుపు

044 మొగ్గలోనే భ్రమను తుంచి మోక్ష మార్గ

మనసు ఆధ్యాత్మికతతోను మాయ తరిమి

సాథ్య కళ యుద్ధ అవకాశ సాహసమగు

అంతరంగప్రయాణము అద్భుతమ్ము

045 కావ్య రచన తత్పరతయే కాల మధుర

మైన భావ మే అత్యంత మైకమిచ్చు

తెలుగు నాటసంపద ఇదీ తేటనీరు

తీర్చ గలుగు దాహమ్మునే తృప్తి పరచ

అంతర్మధన పద్యాలు 

రచయిత: మల్లాప్రగడ శ్రీదేవి రామకృష్ణ 

 0101 మిత్ర రాష్ట్ర దుర్గంమ్ముయు మేలు కోరు 

 వక్రుతులని పేరు విధిగాను వెల్లువిరియు 

 సైన్య మేరాజ్యపాలన సమయ మగుట

 నిత్యము అమాత్య లధనమే నిజము తెలుపు  

0102 పెద్దల సహవాసం చేసి పేరు పొందె     

వినయ విజ్ఞాన సంపద విశ్వ మందు   

తానుచక్క బరుచు వాడు తనువు  ఓర్పు   

ఆత్మ సంపాదనం సృష్టి అందరిగను  

0103 గురువు తెల్పు విద్యల వలన ఉన్నత మగు 

సేవ వల్లనే విజయము సేతు వగుట 

ధర్మ మార్గము వినయము ధరణి యందు 

 వినయ వాక్కులు మనసున వినుట బ్రతుకు 

0104 విలువ లేని దుమ్ము, భయము, విధిగ చేరు

కళ్ళ లోపడి విలవిల లాడ గలుగు 

విలువ లేనిపలుకులన్ని వదలివేయు

ఉత్తముల లక్షణం దూది ఉప్పు యనుట 

0105 భయమనేది మనిషి లోన భారమవదు  

ఒక్కసారి భయము తీర్చ ఓర్పు ఉంచి 

పారి పొయ్యేల భయముమే పాప బుద్ధి   

కుప్పకూలిపో యు భయము కూర్మి వలన 

0106 ఏది ఏమైన పరిణామ జీవ మగుట 

నిత్య తార్కాణ అవతార నియమ మగుట 

బ్రహ్మ చారులకు ముదురు భావ మేల  

బెదిరి పోయి వాడికెవరు పిల్ల ముదురు  

0107 బయటి విషయములుగ ఇంద్రి యమ్ము జూపు  

అహము సంసర్గ సంపర్క అంత మగుట

బ్రహ్మ నిష్టగల వివేక బంధ మగట    

పురుష శక్తి సౌజన్యము పురులు విప్పు 

0108  తాత తల్లి తండ్రి గురువు తర్లి పోవ  

జాతి కులములనె చపల తేల మగుట   

దాను దానయైన మనసు దలప యుండ 

తత్త్వ  వైరాగ్య ప్రాణియే తరము తెల్పు 

0109  కల్పనాశక్తి కలియుగ కాల మాయ

నిత్యమూ అభూత కళలు నిన్ను చేరు

ముక్తియు విముక్తి కోరుట ముఖ్య మగుట

ధ్యాన మన్నదీ ప్రకృతియే ధ్యాస పెంచు

0110  నీతి అవినీతి మధ్యన నీడ తలుపు

మంచి చెడుల మధ్య మనిషి మనసు మాయ

అవసర అనవసర మైన ఆశ మెరుపు

పనులకొరకు ఓర్పుయు లేని ప్రగతి జీవి

0111  గుక్క గుక్కకు తిక్కగా చుక్క నక్కి

పక్క ఎక్కక మెక్కుచు పీక్కు పిక్క

తొక్క తొక్కిమక్కువ కక్కి తోలు చెక్కి

కుక్క నక్కలా బొక్కెది కూడు గుక్క

0112  ఎదుటివారి బలము తెల్సి ఎరుక పరచి

సులభ మవదు గెలుపులన్ని సూత్ర మౌను 

గుణము గోప్యము మనసుకే గుర్తు చేసి

కష్టమైన గుణము వల్ల కార్య ఫలము

0113  వైద్యులు మనసు రోగము పైరు పెరుగు

అర్ధమవని రోగి యగుట ఆకృతి గను

వ్రాత లేవైన సృష్టికి వరుస క్రమము

బ్రహ్మ వైద్యులు సామాన్య బంధ మగుట

0114  పలక రింపులే రసరమ్య పాలు యగుట

చురక లవ్వు అల్లే తీగ చుముక మిచ్చి

తల్ల డిల్ల సవ్వడి వల్ల తరుణి తపన

పెదవులు పలుక రించియు పిలుపు లాయె

0115  ముందు సంసారిగా మారి మునిగి తేలి

చపల బుద్దియు చూపక చరిత తెల్పి

కొంత తత్త్వము తెలిపియు కోర్క తీర్చి

చేర దూర జార బ్రతుకు చింత వలదు

0116  ఆలికి విధేయత బ్రతుకు అలక అనక

పలుకు జవదాటని వినమ్ర భక్తి చూపు

సతుల సుఖానికి పతుల సమయ తృప్తి

స్పష్ట అప్రమత్తత ఆలి సహన మేను

0117  ఆట లో గెల్చి ఓడుట నందరి కళ

హస్త గతము అగుటయును వాస్తవమ్ము

బ్రతుకు బదిమంది సుఖముగా బంధమౌను

సంభ వించు సహజ శక్తి సర్వ మాయ

0118 ఎవరి లోకము వారిదే ఏమి చెప్ప

ఎవరి శోకము వారిదే ఏల చెప్ప 

ఎవరి కామము వారిదే ఏల తీరు 

ఎవరి రోగము వారిదే ఏల తగ్గు

 

0119 అంద రందరి మధ్యన ఆశ చూపు

నలుగురి కలయికల యందు నటన మాట

ఒంటరి మది ఆలోచన నేర్పు అనక 

నిత్య మేధావి పలుకులే నీతి బ్రతుకు

0120 కోటి పూజల ఫలమోక గొప్ప స్తోత్ర

మగుట, ఫలమేను జపమగు మంత్ర మేను,

కోటి జప ఫల మేనులే గొప్ప ధ్యాన 

మేను, ధ్యానమ్ము  తపఫల మేను లయము

0121 బలుపు ఎపుడు బలి యగుటె బడుగుజీవి

బలిపశువు కాక బ్రతుకునా బలము చూపు

బంధ బలహీనతకు బండ బారకుండు

బడిని గుడిని చేరిచదువు బాధ పడకు

0122 పలకరింపు ప్రభాకర ప్రభలు కలయు

మలుపు లేని ప్రగతి కోరి మనసు తెలిపి

జ్వాల సమరము బ్రతుకుగా జగతి నందు

జలము హారతి కర్పూర జగడ మవదు

0123 చంటి పాప వలెను చల్లగా చూసెడి 

కంటి నీరు యన్న కార్చ కుండ

పంటి బిగువు నుంచి పలుకు ప్రకటితయు

ఇంటి కెల్ల రోత యింతి గాదె

0124 ఒకరికి ఒకరు తెలిపిన ఓర్పు ఆట

చెకు ముఖి కలయకేను లే చింత ఏల

నఖ శిఖము కొత్త యగుట యే నటన ఏల

ఆకు వక్క సున్నము ఘాటు అలక కాదు

0125 కడలి ఆశయాల అలలు కలత బడక

కదులు తీరము వైపుకే కలలు తీర

అరుణ సింధూర అలికిడి ఆట పట్టు

ప్రణతి ఆదిత్య కళలన్ని ప్రగతి ప్రభలు

0126 బెండేగ మెదడుకు బిడియము మది మేత

బెంగే గ మనసుకు బిగువుగా మది వాత

బంధువై స్నేహాన్ని భాద్యత మది  గీత

బాధేగ మనిషిగా బంధ సుభద్రత

0127 రమ్యశ్రీ బలమే శ రీరానికి కొలత

భుక్తేగ బ్రతుకు కు భూమినయె నెలత

నిత్య భంగిమగాను నిజనాట్యముకి లత

కళ భయమేగను కయ్యానికియు జత

0128 భూమేగ మదిన సమూహాలలొ భద్రత

ప్రభలతొ భజనేగ పలుకుల విముఖత

హిమము బాగోగులే హితమది సుముఖత

నయనాల బాటలే నడక దారుల చింత

0129 భూరివిరాళమే భుజప్రాణమ లతీత

భవహరుడై మది పార్వతియె సమేత

భక్తితో కొలిచిన ప్రత్యక్ష దేవత

బాధలన్నీ రూపుమాపేదియు ఘనత

0130 భువనము భాండవ భుక్తి బెండ కొలత

బారుతోటలవల్ల భాగ్య మేసుమలత

బెండ ముదిరినను బ్రహ్మచారె ముదిత 

అండ పిండాండము ఆది కళలు మతి

0131  స్త్రీల వక్షోజ సౌందర్య స్త్రీల పట్టు   

కొవ్వు మాంసము అయినను కొత్త గుండు 

మళ్ళి చూడబుద్ధి మనసు మౌన బుద్ది 

పురుషులకు వికార మవని పూర్తి మేను

0132 ముదిత సోయగం రాజసం ముఖ్య మేను 

తొణికె స్తన్య అనన్య మే తోడు నీడ  

తామస తలపున మెదిలే తాప బుద్ది   

నింపును మోహ కామ వికార నియమ దృష్టి 

0133 ఎంత వరకు ఈ సొగసులు ఏల యనక      

యెంచగను మాంస కొవ్వుల యేమి ఫలము   

మనన మనసిజ జననం మధుర మేను  

తలచినది కొద్ది తలపుల తపన తాళ

0134 ప్రియ కృతాంబర చౌర్య కేళీ విలంబ

చెలిమి సంయుక్త సద్భావ చెరిత గలిగి

ధర్మ నిష్ఠ గరిష్టగా ధరణి యందు

దాన వీర సూర్యుడు కర్ణ దాత కథయు

0135 అంద మేక గంధము చందమామ తలపు 

నిత్య ఆహార్య ముత్యమై నీడ వెలుగు 

పోత పోతలో పుత్తడి బొమ్మ మెరుపు 

అవని లోసాగే స్త్రీ గను ఆమణి కళ 

0136 ముద్ద చామంతి కళ్ళ తో ముక్కెర గల

చెక్కిల పగడా లవలేను చెలియదాల్చె 

అధర అరుణమ్ము ఎర్రగా తాననయును 

ఆకు పచ్చ హారమధి ఆహార్య మగుట 

0137 తర్జని తమక తక్కెట తాప గుణము 

నిత్య కాటుక కన్నుల నియమ కళలు 

స్త్రీల సిగ్గేనవ్వుల తీరు శీల మగుట 

పరువమే సకాలమ్ముగా పద నిసలులె

0138 కలసి తెలుగును బ్రతికించ కాల మిదియు

కడలిలో పడవ తెలుగు కనుమరుగువ

కుండ తెడ్డులమై నెట్టు కుంటు ఒడ్డు

చేర్చు శక్తి ఈశ్వరసృష్టి చింత వలదు

0139 బ్రతకు బ్రతకించుట తెలుగు బలుపు కాదు

బాధ్యత తెలుగు దేశాంది బాధ వలదు

ఆధునిక విద్య తోడుగా ఆత్రమిది యు

కర్మ చేద్దాము ఫలుమును కాల తీర్పు

0140 గుండె తలుపులే శబ్దమై గుర్తుచేయు

సూర్య కిరణాలకు కదలే సూత్ర మదియు

గమక ఉచ్వా స నిశ్వాస గమ్య మగుట

తలపు మలుపులే బందీగ తారు మారు

0141 మోసపోతున్నాము మౌనపు ఆశలు 

 సంకెళ్ళు వేస్తూనే సంధి వాక్యాలుగా 

మాటలకళ్ళెమే మానవతా కళ 

మనసు మరోపని మనిషిగా నిలుపుటే

0142 చేతకాదనుకున్న చెలిమియే ప్రేమయు 

తోచిన అర్ధాన్ని తోడుగా నే చెప్పి

కదలక మెదలక కధగా నిలబెడుతూ

అలవోకగా వచ్చె తలపులకలలేను

0143 లేదనుకుంటూనె లేతమనసు చిందె 

అంతంత మాత్రంగా ఆలోచనలుతోను 

అందని బ్రతుకుయే ఆధార మవు టయు 

నాలుగుకాలాల నవ్వుల మధ్యనే

0144  తెలియక మనసుయే తేజో మయముగాను 

ఎక్కడికి అనియు ఏదియూ తెలియని

రహదారి వెంటన రసరాజ పయనమే 

గమ్యాన్ని మరచియే గతముయే తోడుగా 

0145 కదలిపోతున్నదీ కాలమే జీవితం 

సాగుతూ మేఘమై సాధన వర్షము 

కదులుతూ పట్టించు కోకుండ జరుగుటే 

ఇది కఠోర గమన ఇచ్ఛసాధన యగు

0146 వెరవక ఒక్కనీ వెతలు మార్చ గలుగు

జీవితం సాఫల్య జీవన మార్గమే 

 ప్రేమ పిలుపుల కే ప్రియసి ఆనందము 

 నిర్వీర్యుణ్ణిగ చేసె నియమాలు మానను

0147 మనసు నిగ్రహ సాఫల్య మనిషి పనియె

నిత్య నైపుణ్య ఫలముయే నిజము తెలుపు

చాక చక్యము అనుభవం చరిత బట్టి

కళలు దైవమే చూపేను కాని దేది

0148 స్వరము సంగీత భాష్యము సమయ తృప్తి

విశ్వ వాహిని వినిపించె వినయ ప్రభలు

జోశ్యుల కళలు నిత్యమూ గోప్య మగుట

సర్వుల సుఖము వాంఛయే సరళ గీత

0149 విధియె విస్మరంచిన యుక్తి వెతలు యగుట

విధియు నిన్ను నన్ను నడుపు వివరమేల

నీవు విధిగాప్రవర్తన నిజము తెలియు

కర్మ నిర్వర్తించుటయేను కాల 🌹విధియు

0150 సంపదకు మూల మైనది స్వస్థత యగుట

సుఖమునకు మూల ప్రేమయే శుభమగుటయు

నమ్మకం జీవితం కళ నగర మందు

పరుగుల కలల ఆరోగ్య ప్రమిద వెలుగు

0151 పెద్ద లర్ధ సంభోధన ప్రియము గుండి

సహజ సందర్బ పాఠము సరయుచుండు

మనసు మర్మము పదములై మనము చూసి

తప్పు ఒప్పులనక ఆధ్ర తయును చదువు

0152 లేదు మాటకు నిలకడ లయలు మారు

రాదు విసుగన్నది ఎపుడు రాత్రి పగలు

పోదు మక్కువ ఎప్పుడూ పోరు నందు

చేదు వేప తినగ తీపి చేష్ట లుడికి 

0153 రంగు వెలితియు కొకరు పూరించవలెను

 రకము తప్పులెన్ని విధి సారించవలెను 

 లిపిన ప్రేమ సామ్రాజ్య పాలించవలెను 

 వినయ ఒడిని ఊయలచేఫ లించవలెను    

0154 ముదిరినది మోము ముక్కెర ముసుగు చూడు

ముందరి కనుల చూపులే ముప్పు తెచ్చు

సహజ సౌందర్య మగువలో సహన మేను

సమయ తృప్తిగా సమరము సంఘ మందు

0155 చంద్ర కాంతి కోమలి వచ్చి చేరి మెరుపు

ముత్య మైచిక్కె చేమంతి మువ్వలాగ

పరువపు పగడుపు వెలుగు పొన్నె యగుట

కులుకు కోమలి కనకాంబ గుర్తు చేయు

0156 కనులు తెరిపించు పలుకుగా  కాలమగుట

రెప్ప పాటు కదలికయే రెక్క లగుట

జీవి తమ్ముయే పనులుగా జీత మగుట

ఆశల అనుభంధాలు గా ఆట యగుట

0157 ప్రజల హృదయ వాంచ్ఛలు తీర్చి ప్రకృతి  బట్టి

ధైర్య మును పెంచు పాఠము దెలిపి సుఖము

స్వేచ్ఛ ఆరోగ్య సంపద సమయ తృప్తి

హృదయ మందు కళ మనసహాయ మేను 

0158 ఆలి సొగసుల గుంధం ఎ ఆదరణయు

ప్రేయసి కళ అందం మది ప్రేమ కరుణ

ఆలు మగల బంధం సేవ ఆత్ర మగుట

విషయ డెందం వినయమేను విధివివరణ

0159 అవసరాన్ని మౌనముగాను ఆకలనుట

అతిగ మౌనాన్ని వెర్రోళ్ల ఆట అనుట

ఈ సమాజం నిను ప్రశ్న ఈదు లాట

మనిషి బట్టె మౌనము చూపు మధురమగుట

0160 ఉండదు లె పెళ్లి ముందున్న పుట్టినిల్లు

పండదు ఇదిఒరక ప్రేమ పడచు ఒళ్ళు

మండదు పనుల ఘర్షణ మెరుపు కళ్ళు

నిండదు లె కోరు సుఖముయే నియమ నీడ

0

0161 చూపు ఒకటిగా కన్నులై భూమి ఓర్పు

కర్ణము లొకటి వినికిడి కాల మగుట

నాలిక ఒకటై మాటవినాలి తలపు 

హృదయ మొకటిగా సుఖమిచ్చు హారతగుట

0162 నీతి దాంపత్య లక్ష్యము నిజము యగుట

ధర్మ అర్ధ కామ సమము ధరణి యందు

బ్రతికి బ్రతికించు గమ్యమే బంధ మగుట

అర్ధ నారిశ్వరుని పరమార్ధ మగుట

0163 మంచివని ఇతి హాసమ్ము మనసు చేరు

శాస్త్ర విజ్ఞాన మని చెప్ప శాత మెప్పు

నీదు ధర్మ మార్గ చదువు నీకు శోభ

బుద్ధి జత చేరినాకళ బుద్ధుడుగుటె

0164 ఎవరి మీద నున్న మనసు ఏల నీకు

నిన్ను నిన్నుగా చూచేది నిన్ను చేరు

నీదు నిజమైన ప్రేమయు నిన్ను మార్చు

అర్ధ నారిశ్వరుని తత్వ అర్ధ మవదు

0165 మిక్కిలికి కల వారులే మీగడ వలె

మక్కువను అర్ధ పరమార్ధ మనసు చెరచు

చుక్కలన్ని అర్ధార్దులే చూపు కలలు

కలియుగాన నిత్యము ఆట కళల బ్రతుకు

0166 ఉండదు లె పెళ్లి ముందున్న పుట్టినిల్లు

పండదు ఒక రక ప్రేమ పడచు ఒళ్ళు

మండదు పనుల ఘర్షణ మెరుపు కళ్ళు

నిండదు లె కోరు సుఖముయే నియమ నీడ

0167 తనము సహనము సంతృప్తి తాప సమయ

శోభ శుభముగా శుభ్రతా శోక మవదు

ఉత్త మంయన్న ఉత్తేజ మున్న సుఖము

ప్రేమ చుట్టూ కదులె కళ ప్రియము యగట

0168 ఎవరి కెవరు ఈ లోకంలొ ఎవరి కెరుక

ఈ సుఖము ఇక్కడ నె నుండు ఈ విధము గను

ఏరు పొంగి నీరు కదలి యదను తట్టు

ప్రాణులన్నీ ను బ్రతుకులు పదము లగుట 

0169 విశ్వమయము ప్రాణ శక్తిగ అధికము

జన్మ జన్మల చెడు కర్మలు చెడును మార్చు

 పుణ్య కర్మలు ద్వారానె పుడమి భక్తి

 జీవితాన్ని అనుభవించె జీవి యగుట

0170 దుఃఖ రహిత జీవితముగా దురిత యగుట

నిత్య అనుభవము సమాజ నీడ యగుట 

మనన జీవితానికి వచ్చు మానసమ్ము

విజయ,ఆనంద మొందుట వినయ మగుట

0171 బ్రతకు తెరువు కోరి పడతి తనువు పంచి

మమత ఒక్కరగుటయేను మనసు కృష్ణ

ప్రేమ కున్న గొప్పతనము ప్రియము గుణము

చిన్న చూపు ఏల బ్రతుకు చేష్ట లందు

       

0172  తనువు తాకినా సరసపు తాప సమ్ము

రాధ మాధవ కేళియు రస మయముయె

వేణుగాన మాధుర్య మే విద్య కుదుపు

రాధ మాధవీయమ్ముగా రమ్య మేను 

0173  వ్యక్తి జీవన సన్నిధి హితము గుండు

స్పందనలు ప్రకృతినిబట్టి సమయ తృప్తి

భయము చేరకుండా మది బంధ మగుట

గాలి వాన ఎండా చలి గాయ మవదు

0174 పచ్చ దనపరిమళమేను ప్రగతి చేర్చు

వెచ్చ దనముయేను భరంచు విశ్వ మయము

మచ్చ రానీక బ్రతుకుకు మాయ గాలి

స్వేచ్ఛ ప్రకృతి పలకరింపు సేతు మల్లె

0175  మానసికప్రక్రియలు మూడు మనుగడ కుయె 

మొదటి పని నేర్చుకో వడం మోహ మాయ 

రెండవది విశ్లేశించుట రెప్ప కదులు 

మూడవది అనుభవంచుట ముఖ్య మగుట

0176  వార్త మనసు కుతూహల వ్యాధి చేర్చు

ఉత్తమము విద్య వినయమ్ము ఉంచి మార్చు

మృగ కస్తూరి వాసన హృద్యమాయ తీర్చు

జలము పై నూనె బిందువు జపము తీర్పు

0177 బాహ్య కర్మాచ రణ వల్ల బంధ మౌను

భగవధిచ్చయే సర్వుల బ్రతుకు మార్గ

నాదు కర్మల ప్రారబ్ద నీతి యనుచు

భగవ దాజ్ఞాన సారమే బడయు జీవి

0178  సంపుటాల సాహిత్యము సమయ తృప్తి

దారిలో నుంచు పాఠము దరిన చేర్చు

జాలి పడిన హృదయయము జెప్పు నీతి

తృప్తి పరిచేటి సాహిత్య తృనము ఇదియు

0179  చూపు తాకియు దరహాస జారివెళ్ళి 

తెమ్మెరగతాకివెళ్ళిన అలక నీడ 

 గాయమొకటిగా చెలరేగి గడప దాటు

చిందులేసి ఆడించుతే చేష్టలుగను

0180  అశ్రువులను అలికి వెళ్ళి ఆశ నింపు 

మౌనమే నా ప్రియతమగా మాన మగుట

హత్తుకుంటు మురిశి నేను హారతగుట 

మనసు మమకార భావాలు మాయ జేయు

0181 మౌన మై వాణి  కావ్యమై మౌఖ్య మగుట 

చెక్కిలిచిరునవ్వేనులే వేగి అలిగి 

అందమైంది నిశ్శబ్దమే ఆగి కదులు 

మధురమైన భాష్యాలను పలుకు చుండు 

0182  స్మ్రతులె పోగేసె బాల్యము సహజమౌను

ఙ్ఞాపకంగ మనసుతాకి జ్ఞప్తి చేయు

తప్పనిసరి కష్టాలకు తలను వంచ

అనుభవాన్ని చేర్చియు వెళ్ళి ఆట జూపు 

0183 చీకటెంత భారమగుట చింత వలదు

గాయమైన బ్రతుకు  ఓర్చి గళము విప్పె 

వెలుగుదిశకు దారిని చూపి విజయమయ్యి

తరలి వెళ్ళి పోయిందనె బాధ మనకు

0184  విదము ఎరగని మనిషియే వింత పలుకు

ముదము నిరతము చింతన ముఖ్య మగుట

స్వస్వ రూపము ఆకర్ష సమర సృష్టి

చాపమై నిలబడు తాను యోగి యనకు

0185  చూపు తాకియు దరహాస జారివెళ్ళి 

తెమ్మెరగతాకివెళ్ళిన అలక నీడ 

 గాయమొకటిగా చెలరేగి గడప దాటు

చిందులేసి ఆడించుతే చేష్టలుగను

0186 అశ్రువులను అలికి వెళ్ళి ఆశ నింపు 

మౌనమే నా ప్రియతమగా మాన మగుట

హత్తుకుంటు మురిశి నేను హారతగుట 

మనసు మమకార భావాలు మాయ జేయు

0187 మౌన మై వాణి  కావ్యమై మౌఖ్య మగుట 

చెక్కిలిచిరునవ్వేనులే వేగి అలిగి 

అందమైంది నిశ్శబ్దమే ఆగి కదులు 

మధురమైన భాష్యాలను పలుకు చుండు 

0188 స్మ్రతులె పోగేసె బాల్యము సహజమౌను

ఙ్ఞాపకంగ మనసుతాకి జ్ఞప్తి చేయు

తప్పనిసరి కష్టాలకు తలను వంచ

అనుభవాన్ని చేర్చియు వెళ్ళి ఆట జూపు 

0189 చీకటెంత భారమగుట చింత వలదు

గాయమైన బ్రతుకు  ఓర్చి గళము విప్పె 

వెలుగుదిశకు దారిని చూపి విజయమయ్యి

తరలి వెళ్ళి పోయిందనె బాధ మనకు

0190 ఇసుక  రేణువు రవ్వలా ఇమడ లేక 

వగచె కన్నీటి కొరకునే మెరిపు జూపె

ముక్క మూతితో సిగమార ముడిచి వనికె 

వచ్చి వడ్రంగి పిట్టలు వలచి పొడిచె 

0191 మొగ్గ మలుపు పువ్వు ఎగుటే మోకుపలుపు

వనికె ముక్కు మూతి మురిపం వయసు దుడుకు 

 గంట గణ గణలే సడి గణపతి కళ

 కీలు కిఱ్ఱు కిఱ్ఱని తొణికేనుగాను

0192 కంఠ దాహార్తి సరిచేసి కాల మదియు

చుట్టు ముట్టె తుఫానులా చురక జూపి 

సాహసాల పోటీ యది సమరమాయె

వేడి సెగలు చమటపట్ట వలదు యన్న

0193 కాల రాత్రి చల్లదనము కరచి పోయి

వికట జీవిగా ఇసుక యె విలవిలగను

ఎక్కి తొక్కేడి వారుయే ఏల బ్రతుకు

చెప్పనోరులేనిది మూగ జీవి యగుటె

0194 నాకు కనబడ కుండాను నాది పోదు

స్వంత దార్లకు ఆశగా చక్క జూపి

ఇదియు ఏమాట కామాట ఇల్లు యగుట

తుమ్మ జిగురులా కలసియే తూర్పు దిక్కు

0195 నిలకడ యను బుద్ధి మగని నీడ చూడు

సతి సొగసు మధనుని కళ సరయు మోడు

కల నిజమిదియే కధకాదు  కనుల రేడు

కాల మేదైన మనసు కురూపి కాడు

0196 ఆలిచేతి వంట అమోఘ ఆ అనవలె

రుచిని మాటాడకయు బాగనే తినవలె

మెచ్చుకోలు చూపు సతిని నే కనవలె

బదులు చెప్పక సతి పల్కు మనమినవలె

0197 గడ్డ పెరుగు చిలకగాను కరిగి పోవు

తెడ్డు వేసి పడవ నడిపేను మనసు

ఒడ్డు నుండి చెరువు లోతు ఓర్పు తెలిపె

పడ్డ నీళ్లను పైకెత్త బ్రహ్మ వశమె

0198 నిర్వి కల్పుడు సర్వత్ర విరచిత విధి

నిర్వి కల్పో నిరాకార నిజము తెలుపు

సర్వ ముక్తిని పంచెడి సమయ బ్రహ్మ

పడ్డ నీళ్లను పైకెత్త బ్రహ్మ వశమె

0199 మనిషి మసక బారు వెలుగు మాదిరగుటె

నిప్పుకే వెన్న కరగుటా నియమ నిద్ర

జీవి దృష్టి కోణము మారు జీత మల్లె

ఎన్ని చెప్పిన క్రమశిక్ష నేది ఇపుడు

0200 నిన్ను నిన్ను గా చూడు కనికరమగుట

నీదు పోషణా శక్తిబట్టియు కలుగుటె

నీ సతీయు నీకును రక్ష నీడ వలెను

నేను తోడుగా ప్రేమగా నీదు శక్తి

0201 ఎవడి మటుకు వాడు ఏదో ఒకటి చెప్పు

దివ్య మైన వెలుగు దీక్ష నిచ్చు

కాక పోతె విషయ కాంక్ష పెరుగుటేను

కరుణ జన్మ మిదియు కాని దేల

0202 రూపె గుండెల్లొ దాచేసె రూక లేక 

నవ్వు చితిపైన వదిలేసె నటన లేక 

కలలొ  విడిరాక తప్పదులె కధలు లేక 

బరువు మదినిండ నింపేసె బేల లేక 

0203 నాదు ఎడబాటు కాలాన్ని నమ్మ లేక 

మనసు తరగల్ని ముడివేసి ముక్క లేక 

జీవి దుఃఖము తప్పదులె ఈద లేక 

పయన ఙ్ఞాపకం కవనంలొ పంచ లేక 

0204 ఆశ అరుదెంచు వాస్తవం ఆదుకోక 

అలక ఆకాంక్ష చెరిపేసె ఆఖరవక 

రచన చరిత్రలొ నిలచేటి రమ్య మవక 

అనుభవమ్ముగా ఒంపేసె ఉండ లేక 

0205 కధలు కన్నుల్లొ దాగాయి కదల లేక 

నిశిధ దిశవుంది చెప్పేసె నవ్వ లేక 

 మిణుకు ప్రేమగా రమ్మంటు మింగ లేక

మనసు ముళ్ళున్న దాటేసి మాన లేక 

0206 వత్తి కరుగుతూ వెలుగెంత పొంద లేక

ప్రమిద చమురునే నింపేసె ప్రతిభ లేక 

కటిక వెన్నెల పోరాడు కక్క లేక 

పగలు రేయుంది నిలదీసి ప్రగతి లేక 

0207 పువ్వు వడలుతూ పరిమళం పుడక లేక 

నేను దేవుని దండేసి నీడ లేక 

వాణి కావ్యంలొ కలిపేసి వాగ లేక 

జీవ చిత్రంగ నిలిపేసి వీగ లేక

0208 ఉదయభాను కిరణ మొచ్చి శుభము తెలుపు

తనువు తాకి తెలివి పెంచు తపన తలపు

నిదుర లేపి మనసు చేర్చి నేటి మలుపు

ప్రేమను తెలిపి నిత్యమూ పలకరించు

0209 మరులు విరిసి విద్యల వీణ మనసు తాకి

మౌన రాగ మంచు తెరలు మౌఖ్య మేగి

మురిసినంత సుఖము పొంది ముఖ్య రేగి

చెలి సఖుని సెగలు చెంత చింత మరిగి

0210 సోకులన్ని చీరనుచుట్టి సొమ్ము పంచి

తనివి తీర అందము పంచి తృప్తి పరచి

వయసు చేయు అల్లరి ఆది వలపు పెంచి

సిగ్గు పూలసవ్వడి గను స్వేచ్ఛ నిచ్చె 

0211 ఏడు అవయవాల దేహము ఏల యనకు

స్వర్గ మన్నా తలమెదడు శాంతి నిచ్చు

కళ్ళు వెలుగు పొంది బ్రతుకు కామ్య మలుపు

ఊపిరి మనిషి ప్రాణ మే ఊయల గుట

0212 మన శరీరము అంబరం మనుగడ యగు

యోని మూత్ర జలము ఏను యోగి బ్రతుకు

భూమి విధిగా భరించుటే భుక్తి కొరకు

నేను నాది ధనమ నేది నేటి మనిషి

0213 ఆయుధం లేక చంపేది పాశమేను

బతికి ఉన్న శిలగ మార్చు బంధ మేను

సమర తెలివి బ్రతక నేర్చు స్వార్ధ మేను

నాలుక పలుకు నమ్మకం నటన ఏను

0214 అక్షరము శిక్షణా యుక్తి ఆశ్రయమ్ము

రక్షణయె జీవితం సాక్షిగా రమ్యపర్చు

అక్షయ మగు పాఠము మహిమ ఆత్మతృప్తి

విక్షణము విజయం కోరి మనవి యగుట

    

మ ::పట్టు విడుపుల మనసు పరిశీలనలగు

      విజ్ఞత వినయమేను విజయము నిచ్చు   

      విషయం వాంఛలు వదలి వేగిర చెందు   

      విమలచరితమునకులె వీనుల విందు 

  

సమస్యాపూరణ 

నలిగెను వింతపోకడగ వానన గాలిన ఏగి సంతసం 

అలిగెను ఆశతీరకయు ఆటలు సాగక మేళ మాయనే 

పిలిచెను మేళవించియును ప్రేమను చూపియుసేవ భక్తితో        

చలిగడు సంతసం బిడెను చానకు వేసవి మండుటెండలో

చలిగడు సంతసం బిడెను చానకు వేసవి మండుటెండలో

చం.

తలచిన వాడు జేర కడు తన్మయమొందెను శీతకాలమై

చలిగడు సంతసంబిడెను చానకు; వేసవి మండు టెండలో

కలవరమాయె, తా ప్రియుని కౌగిట జేరగ నుక్కపోతలో

వలచిన వాడు గోర తలవంచక తప్పదు కోర్కెదీర్చగన్

క మలము లౌ పదములు సక

లము భూపాలనమునందు లాలననీవే!

గమనము కా నలము దమున

రమణీయా చలము లేడు రాణులిరువురున్!!

తే..మాటలన్ని వినగవచ్చు మన్న నేను

     నయన చూపుల సంపద నగమ నిగమ

     వనిత వాలుచూ పేలుటే వలపు తలపు

     తరము మారినా బుద్దియు తరగతి గది

ఆ::మా టలేలవట్టి మాన్యులకిలపైన

     నయనవంచితంబు నాణ్యమౌనె

     వసుధయందునెవరు వత్తాసుబల్కినా

     తప్పుబట్టుమనల తరమువరకు.

పాపము పుణ్యమై పరమ పావన పీఠమలంకరించెడిన్

ఉ.

కోపముతో యశోద తనకుంగల పుత్రుని రోట గట్టగన్

తూపున చిన్ని కన్నయనె తోసుకు చెట్లకు మధ్య దూరెనే,

శాపవశాత్తు చెట్టులయి చక్కగ నిల్చిన వారు ముక్తితో

పాపము పుణ్యమై పరమ పావన పీఠమలంకరించెడిన్

ఓ జీవితమా ! భరించాను

నీపై ఎన్నో ఫిర్యాదులున్నాయి నాకు 

అయినా మౌనం వహించాను

ఎవరికీ ఇవ్వనివెన్నో ఇచ్చావు నాకు। 

తే::చెల్లి పెళ్లి అనారోగ్య చేరె నమ్మ

     సైనిక దృఢ సంకల్పము సేతు వవుతు

     దేశమే క్షేమ మని తల్లి దనుమతితొ

     ఇంటి కన్నదేశము మిన్న ఈశ్వరెచ్చ